onlarca sene sosyalizm sıfatlandırmalı bir dünyada yaşamışken bir anda kendisini burada, oradan oldukça uzakta, apayrı bir dünyada bulan insanları anlamak, algılamak ve onlara uyum sağlamak gerçekten zor.
onlar için de tam tersi zor.
elektriğe, suya, votkaya, okula, hastanelere para vermek, verilmesi gerektiğini düşünmek, çok saçma geliyor onlara.
(evet, votka da ücretsizmiş, belli aralıklarla evlere dağıtılıyormuş, öyle anlatıyorlar...)
tam tersi de, bunların parasız olabileceğini, olması gerektiğini düşünmek bize çok yabancı.
onlar, çalışmak için yaşamıyorlar... mış...
biz, ertesi gün de çalışmaya devam edebilmek için çalışıp duruyoruz, durmadan...
onlar, fazladan 5 dakikasını bile harcamıyor, harcamak istemiyor çalışmaya...
biz, fazladan 5 dakikamızı kendimize ayırırsak, suçlu hissediyoruz...
sonra dengeler bozuluyor...
oldukları haliyle, olmaları gereken, olmaya zorlanan halleri uyuşmuyor...
biz, onlar gibi olabilmenin hayallerini kurarken, onlar da biz gibi olmaya başlıyor, zorunda kalıyor...
ne boktan bir yere doğru gidiyor her şey...
çok fena bunlar...
gplus
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder